نقد فیلم سانسورچی (Censor 2021) : فیلم سانسورچی یا « Censor » به کارگردانی پرانو بیلی باند و نویسندگی آنتونی فلچر و پرانو ، سرگذشت یک سانسورگر لجوج فیلم با بازی نیامه آلگار خواهد بود که برای نگاهداری از اجتماع در مقابل فیلم‌های خوفناک و استثماری با سرمایه کم فعالیت می نماید . این فیلم قطعاً ادای احترامی به زمانه فیلم‌های رعب‌آور ویدیویی و صحنه‌‌های زننده آن در دهه 80 میلادی خواهد بود . در دنباله با نقد فیلم Censor همراه تو مووی باشید .
من به عنوان یک عاشق ژانر ترس تاکنون چند فیلم بیمناک نگاه کرده‌ام که با یک معنی روشن و قوی آغاز شده‌اند منتها نتوانستند این آگاهی را برای کُل وقت اثرشان نگهداری کنند . اکنون فیلم « سانسورچی » هم یکی دیگر از این موردها خواهد بود که با وجود پتانسیل مغناطیسی آرمان پایه‌اش و نازک‌طبعی های بصری تماماً روشن و زیبا خویش نتوانسته به یک اثر امیدوار کننده در ژانر ترس مبدل گردد .
نقد فیلم سانسورچی (Censor 2021)
همانطور که می‌دانید فیلم‌های خوفناک اکثر ما را در معرض عکس‌ها نامطلوب و روش های بدحال کننده قرار می‌دهند و فزون‌ترین تشویش ها را در وجود ما ایجاد می‌کنند . اکنون گمان نمائید چنانچه فکر یک فیلم خوفناک مرتبط به خود فیلم‌های ترس‌آور باشد چه اتفاقی خواهد افتاد . فیلم « Censor » دقیقاً مصداق همین مبحث است؛ یعنی ما با فیلم ترسناکی مواجه هستیم که خود گرداگرد فیلم‌های خوفناک خشن خواهد بود . در حقیقت این فیلم نگاهی فرامتنی به نشانه‌ها خوفناک خشن در دهه 80 میلادی خواهد داشت . با نگاهی به گذشته ژانر ترس معطوف خواهیم شد ارجاعات فرامتنی پیرامون آثار سینمای ترس یک بنیان عظیم در سینمای هالیوود بوده است . نمونه آشکار و عینی آن مجموعه فیلم « Scream » یا جیغ می باشد .
حال با این اوصاف فیلم روانشناختی و ترسناکِ (که بطورکلی خوفناک نیست) سانسورچی ، از فیلمساز بدیع ولزی ، پرانو بیلی باند ، همانطور که از عنوانش پیداست بی‌اندازه خودآگاهانه راجع‌به نوشته های فیلم‌های خوفناک می باشد . این اثر سینمایی 85 دقیقه‌ای در حدود یک زمان مخصوص و نادر و ناشناس در سرگذشت فیلم‌های سینمایی تمرکزیافته گشته است : زمان زایش فیلم‌های ویدئویی . این دست آثار فیلم‌های خشن ، استثماری و معمولاً وحشتناکی بودند که خیلی ها به عنوان نشانه‌ای از فجور مدنی به آنها نظر می‌کردند . خیلی از این فیلم‌ها تماماً توقیف شدند و این خودش منتهی به صورت گیری بازار سیاه پخش نوار ویدیویی زیرزمینی شد .
نقد فیلم سانسورچی (Censor 2021)
ما در این اثر شاهد یک شخصیت مرکزی به اسم « Enid » با بازی نیامه آلگار هستیم که یک سانسورگر فیلم در دهه 1980 انگلستان می باشد که وظیفه خواهد داشت همه بخش های فیلم خوفناک را ببیند تا روشن نماید که آیا رویت آنها برای مخاطبان معمول مخاطره‌آمیز تلقی خواهد شد یا نه . در آن دوران ، به تفضل بروز سرویس ارائه خانگی ، انگلیس با موجی از فیلم‌های خوفناک کم‌بها و به صورت عام تماماً خشن که بی‌واسطه در ویدئو پخش می‌شدند رویارو بود و بالاخره این رخ داد به وسیله سیاستمداران به عنوان یک تهدید عام تلقی شد .
با ارتقا این اثر و همانطور که فلاش‌بک‌ها به ما خبر می‌دهند ، شخصیت مرکزی فیلم هنوز با لطمه مفقودالاثر گردیدن خواهرش در بچگی دست و پنجه نرم می نماید ، و بی‌گمان یک تماس ضمنی میان تمایل او به حفاظت از چشم و ذهن علاقه مندان به فیلم و عدم پیروزی در خلاصی از خواهرش هم وجود خواهد داشت . با وجود این که او در عمل خویش چالاک و دقیق می باشد ، ولی یک روز همه چیز نادرست پیش می‌رود . مردی در خانه‌اش یک قتل‌عام انجام می‌دهد که خیلی بدحال کننده است و هرچند متشابه به صحنه‌ای می باشد که این سانسورچی از فیلمی که اخیراً بررسی کرده قطع نکرده است؛ این رخداد آغاز کننده سیکل زنجیره‌وار رخدادها داخل فیلم خواهد بود .
نقد فیلم سانسورچی (Censor 2021)
فیلم سانسورچی خیلی از وقت ها اجرای خود از زیبایی شناسی اتکا به آثار دهه هشتاد میلادی خواهد داشت . دوربین کار به صورت عام حفاظت گشته اقدام می نماید و از اجرای ادا زیادی یا عکس راه ژانر فیلم امتناع می نماید . از سو دیگر سانسورچی اکثر وقت خود را با یک پالت رنگی مبرز که ظرافت نسبی « Suspiria » تهیه داریو آرجنتو را خاطرنشان می نماید پیش می‌رود . به صورت عام این یک فیلم تماماً در خدمت قالب خواهد بود که از نگرش انگیزشی نیش و کنایه به آثار روانشناختی می‌زند و از صورت گیری یا پیدایش عرصه های بیمناک جامپ اسکر اجتناب می نماید . از نگرش فاکتور خوفناک بودن ، « Censor » به عوض ارعاب نامتناسب مخاطب افزون‌تر به تشکیل و خلق یک جهان پریشان تمرکزیافته است که زیادتر پیگیر تولید فضایی مضطرب کننده خواهد بود .
به صورت عمومی ، این یک فیلم اندیشه‌ور خواهد بود که در مورد فیلم‌های بیمناک و اینکه به‌چه‌نحو آنها تنها علت های تاریک آدمیت را بازتابیده می‌کنند تمرکزیافته است؛ اگرچه در حالی که هم اکنون فیلم به بی‌اساس بودن سانسور و جهان بینی ایده‌آل گرایانه‌ای که عملکرد اندیشه فیلمساز شده هم اشاره خواهد داشت . هرچند یک انتقادکننده هیچگاه نباید یک فیلم را از زاویه آنچه می‌خواهد بازگو بکند ، منتها در مجموع مجال های از دست رفته در این‌موضع خیلی فراوان است؛ به‌ویژه در پایان قطبی و دیوانه‌وار فیلم و به اضافه روال ملال‌آور آن؛ منتها در مجموع این اثر یک فرآیند روانشناختی خواهد داشت که برای مخاطب عام سینمای ترس جذاب نخواهد بود .
مشکل این می باشد که حکایت سریع و در تایم هشتاد و چهار دقیقه آغاز به استنتاج می نماید . پرده دوم یک پریشانی خواهد بود ، و بی هیچ نوع احساسی آغاز به افروختن مکان می نماید و این قصه را به هم می‌زند . فیلم در پرده سوم که چند سکانس مشغول کننده داراست ، اندکی خوب تر خواهد بود ، ولی قالب فیلم حقیقتاً صحیح جمع نمی گردد . در آخر بایستی نقل کرد « Censor » یک فیلم قشنگ از نگرش بصری خواهد بود که به وسیله یک داستان نامتناسب و نابجا به سو یک پایان ناامیدکننده پیش می‌رود .
