نقد فیلم Separation (جدایی 2021)

  • توسط آزیتا قلی پور
  • ۳ سال پیش
  • 0

نقد فیلم Separation (جدایی 2021) : در ازدواج خود دقت کنید

چه می‌شود اگر روح مادر یک دختربچه بعد از فوتش دست از سر فرزندش برندارد؟ با نقد فیلم Separation (جدایی 2021) با ما و سایت تو مووی همراه باشید تا بفهمیم.

جنی دختر کوچکی است که بر سر حضانتش بین مادر وکیلش و پدر هنرمندش دعواست. بعد از فوت ناگهانی مادرش، مگی، جنی با موجودات ماورا الطبیعه روبرو می‌شود. موجوداتی که شبیه به ساخته‌ها و آثار هنری پدرش هستند و به نظر می‌رسد آمده‌اند تا انتقام نبودن مادر را از خانواده بگیرند.

کارگردان این فیلم کسی نیست جز ویلیام برنت بل (William Brent Bell) که پیش از این کارگردانی آثاری چون پسر (The Boy 2016) و یتیم: اولین قتل (Orphan: First Kill) را به عهده داشته است که هر دو در ژانر ترسناک ساخته شده‌اند.

بازیگر اصلی فیلم جدایی 2021 یعنی پدر جنی، روپرت فرند (Rupert Friend) است که پیش از این در سریال محبوب هوملند (Homeland) و فیلم جدیدتر یک درخواست کوچک (A Simple Favor) شاهد هنرنمایی‌اش بوده‌ایم.

نقش مادر دخترک را مَمی گامر بازی کرده است که دختر مریل استریپ افسانه‌ای و از بازیگران پر کار هالیوود است.

نقد فیلم Separation (جدایی 2021)

نقد فیلم Separation (جدایی 2021)

 

نقد فیلم Separation (جدایی 2021) : خلاصه داستان

در روزهای شادی و خوشی، جف و همسرش مگی با هم یک کتاب کامیک نوشته و طراحی کرده‌اند که موفقیت قابل توجهی کسب کرده است.

متاسفانه موفقیت کسب شده توسط آن کتاب ترسناک کم کم رنگ باخته است. مگی به سراغ شغل دیگری رفته است.

جف اما همچنان سعی می‌کند تا شغل خودش را به عنوان طراح کتاب مصور حفظ کند. تلاشی که بیهوده به نظر می‌رسد و در نهایت این زوج دچار اختلافات شدیدی می‌شوند. مگی درخواست طلاق داده و حضانت کامل را می‌خواهد.

او قصد دارد تا جنی را با خود به آن سوی کشور ببرد تا انتقام تمام کارهای کرده و نکرده شوهر سابقش را با منع کردن او از دیدن دخترشان بگیرد.

همانطور که می‌دانیم این اتفاق هرگز نمی‌افتد چرا که در یک تصادف جان خود را از دست می‌دهد. البته با این که دیگر در این دنیا نیست؛ سایه‌اش فضای خانه را تاریک و سیاه می‌کند.

آخرین کلماتی که از زبان این خدابیامرز می‌شنویم این جمله است: چون اون مال منه. جمله‌ای که به نظر می‌رسد در دیار باقی نیز سرلوحه زندگی – ببخشید مرگش شده است.

قبل از هر چیز باید اذعان داشت که هسته اصلی فیلم خلاقانه بوده است. ایده روح یک مادر خشمگین و سرخورده که نتوانسته بچه‌اش را برای خودش نگه دارد و دستش از دنیا کوتاه شده.

مادری که برای نشان دادن حس انتقام و کینه‌ورزی خود حتی حاضر است آرامش و سلامت دختر کوچکش را نیز به خطر بیندازد، چه رسد به همسر سابق و هر کسی که پا را از درب خانه جلوتر می‌گذارد.

شاید خشم و کینه آشنایان قدیمی و اعضای خانواده سابق که بین زندگی و مرگ مانده‌اند تا بتوانند به کارهای ناتمام خود برسند از هر هیولایی خوفناک‌تر باشد.

مگی اما برای ترساندن اهالی این خانه از هیبت موجوداتی آشنا استفاده می‌کند. آثار هنری جف، پدر جنی.

جف این موجودات را در حالی که در خانه سرگردان هستند می‌بیند. دختر کوچک حتی عروسک‌های ساخته شده بر اساس کاراکترهای کتاب موفق پدر و مادرش را دارد و با آن‌ها بازی می‌کند. (که همین جای بحث دارد. کدام والد عاقلی از کاراکترهای کتاب ترسناک عروسک ساخته و به بچه‌اش می‌دهد تا شب‌ها زیر بالشش بگذارد؟)

در نبود مادر، جنی کوچک باید با نبودش کنار آمده و رابطه‌اش را با پدرش باز تعریف کند. اتفاقاً جنی با شخصیتی بیشترین ارتباط را برقرار می‌کند که جف بیش از همه از آن خوف دارد؛ همان موجودی که ردای سیاه به تن دارد.

شاید استعاره جالبی در میان باشد. جف باید از دست هیولاهایی فرار کند که خودش خلق کرده است. جنگیدن با تبعاتِ اعمال و رفتار خودش شاید همان مفهومی است که به این فیلم ترسناک خانوادگی جان می‌بخشد.

به هر حال خانواده در عین حال که بهترین‌ها را برای ما رقم می‌زنند می‌توانند بلای جانمان هم باشند. همین نزدیکی بیش از حد باعث شده تا مفهوم خانواده به شمشیری دولبه بدل شود.

صمیمیتی که موجبات رشد و امنیت را فراهم می‌کند؛ و یا می‌تواند مسبب جدی‌ترین آسیب‌های روانی و مادام‌العمر باشد.

این فیلم را به نسخه ترسناک کرامر علیه کرامر (Kramer vs. Kramer) تشبیه کرده‌اند. فیلمی با محوریت طلاق و بچه‌ای که بین دو والدش دست به دست می‌شود.

نقد فیلم Separation (جدایی 2021)

نقد فیلم Separation (جدایی 2021)

 

از قضای روزگار در این فیلم، مادر ممی گامر یعنی مریل استریپ عزیز نیز به همراه داستین هافمن ایفای نقش کرده‌ است. باید منتظر باشیم تا ببینیم نوه استریپ بیست سال بعد در کدام فیلم با موضوع اختلاف زناشویی بازی خواهد کرد.

در فیلم Separation (جدایی 2021) یک شخصیت دیگر نیز وجود دارد. یک پرستار بچه که گویا به جف علاقه دارد. خودتان می‌توانید حدس بزنید که با چشم داشتن به شوهر سابق یک روح انتقام‌جو خودش را در چه دردسری انداخته است.

با وجود تمام نوآوری‌ها و مزیت‌هایی که این فیلم ترسناک دارد متاسفانه به آن ترسناکی که باید باشد نیست.

فیلم Separation (جدایی 2021) ادویه‌های درستی را انتخاب کرده است و محصول نهایی خوشمزه از آب درآمده، منتهی طعم و بوی کمی دارد و از هر ادویه مقدار اندکی به کار رفته است.

کارگردانی هنری فیلم Separation (جدایی 2021) نیز زیاد موفق نبوده است. در مورد موجودات عجیب‌الخلقه ترسناک که بر مبنای کتاب ترسناک مصور جف و مگی طراحی شده‌اند باید بگوییم، بیشتر به موجوداتی می‌مانند که یک بچه پنج ساله خودش را با دیدنش خیس می‌کند.

اگر بخواهیم زیادی خوش‌بین باشیم می‌توانیم چنین برداشت کنیم که همینطور بوده؛ یعنی این موجودات نمایانگر ترس‌های جنی هستند که حال در غم از هم پاشیدن خانواده و فوت مادر، جلوه بیرونی به خود گرفته‌اند.

پایان فیلم Separation (جدایی 2021) نیز زیاد امیدوار کننده نیست. با اینکه شاهد یک پیچش داستانی هستیم اما به موقع نیست و به نوعی نوشدارو بعد مرگ سهراب است.

چنین به نظر می‌رسد که گویا کارگردان فیلم، از یک جایی به بعد علاقه‌اش را نسبت به داستان و کاراکترهای نگون‌بختش از دست داده است و با یک هیولای پیش پا افتاده سر و ته قضیه را هم آورده است.

پایان این فیلم باعث می‌شود تا از تاثیرگذاری نهایی آن کاسته شده و تبدیل به یک فیلم ترسناک درجه دو بشود.

نقد فیلم Separation (جدایی 2021)

نقد فیلم Separation (جدایی 2021)

 

نقد فیلم Separation (جدایی 2021) : نظر صاحب نظران

دنیس شوارتز با دادن سی منفی (C-) به فیلم Separation 2021 در وب سایت خود نوشته است:

نقطه قوت این فیلم هنر بصری سطح بالای آن است. خود داستان یکنواخت است. چند صحنه ترسناک وجود دارد که بیشتر چندش‌آور است تا رعب‌آور. پایانی که برای این فیلم قابل پیش‌بینی در نظر گرفته شده هر چند که یک پیچش غیر منتظره دارد راضی کننده نیست و بسیار مصنوعی به نظر می‌رسد.

سایت Josh At The Movies با دادن نصف نمره در نقد فیلم Separation (جدایی 2021) چنین می‌گوید:

بیشتر بخش‌های این فیلم در دسته گآنقدر بد است که خوب است” قرار می‌گیرد. روپرت فرند به عنوان نقش اول فیلم بسیار خسته کننده است.

به طوری که وایولت مک‌گرا در هر سکانس او در به حاشیه می‌برد. ممی گامر به عنوان مادر جنی خوب عمل کرده. همان نقش بدجنس و بی‌رحمی که لازمه فیلم‌های ژانر وحشت است.

پتانسیل بازیگری برایان کاکس به عنوان پدربزرگ جنی اینجا استفاده نشده و هدر رفته است. ایده‌هایی درباره ازدواج، مرگ و پدیده‌های ماورایی پشت پرده که قابل توضیح دادن نیستند هم نتوانسته‌اند فیلم را به چیزی بیشتر از آنچه می‌بینید تبدیل کنند.فیلم بدی نیست اما مخاطبان کارکشته فیلم‌های ترسناک از آن ناراضی خواهند بود.

مارک دوجسیک در سایت خود با دادن نمره 1.5 از چهار درباره این فیلم نوشته است:

وحشت عنصری است که در این فیلم خوب کار نمی‌کند. کاراکترها و اندوه و وحشتشان برای ما کمترین اهمیت را پیدا می‌کند. این رفتارهای شبح گونه نیز تا چرخش داستان در پایان فیلم ماهیتش مشخص نمی‌شود در صورتی که می‌شد در دو سه کلمه مثلاً در تماس تلفنی با پلیس‌ها آن را به مخاطب توضیح داد. نحوه پیاده‌سازی سکانس‌های وحشت نیز تقریباً احمقانه است.

رابرت کاجر در سایت Flickering Myth نمره دو از پنج را داده است و نوشته:

به نظر می‌رسد فیلمنامه‌ای که نیک آمادئوس و جاش براون تدارک دیده‌اند بیشتر دغدغه این را دارد که تمام داستان در خدمت همان پیچش ناگهانی داستان باشد.

پیچشی که مصنوعی و غیر طبیعی جلوه می‌کند. حین تماشای فیلم از خودتان سوال خواهید کرد آیا واقعاً همینقدر تابلو است؟ و بله، همینقدر تابلو است.

  • facebook
  • googleplus
  • twitter
  • linkedin
  • linkedin

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *